Πι-ι-Μαργκάλ, Φρανθίσκο

(Pi-y-Margall, 1824 – 1901). Ισπανός πολιτικός. Σπούδασε νομικά. Στις αρχές της δεκαετίας του 1850 προσχώρησε στους ρεπουμπλικάνους και έγινε ένας από τους ηγέτες του Δημοκρατικού κόμματος. Πήρε ενεργό μέρος στην επανάσταση του 1854-56. Το 1866 μετανάστευσε στη Γαλλία, όπου γνώρισε τα έργα του Π. Ζ. Προυντόν, τα οποία και μετέφρασε στα ισπανικά. Το 1869 ξαναγύρισε στην Ισπανία και πήρε μέρος στην επανάσταση του 1868-74. Το 1873 διορίστηκε υπουργός Εσωτερικών στη ρεπουμπλιανική κυβέρνηση και τον ίδιο χρόνο εξελέγη πρόεδρος της Δημοκρατίας. Επειδή όμως δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει βία για την καταστολή των αντικυβερνητικών εξεγέρσεων του Ιουλίου του 1873, παραιτήθηκε. Μετά την παλινόρθωση της μοναρχίας εξελέγη αρκετές φορές βουλευτής στο Κορτές. Οι κοινωνικές και πολιτικές απόψεις του Πι-ι-M., είχαν ουτοπικό χαρακτήρα. Το πρόγραμμα του για δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις αντανακλούσε τα βασικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η ισπανική κοινωνία. Τα σπουδαιότερα έργα του: Ιστορία της Ισπανικής ζωγραφικής και Μελέτες για το Μεσαίωνα.